Wszystko o kwiatach czarnego bzu

Pojawiają się w drugiej połowie maja i przekwitają w czerwcu. Ich słodki zapach czuć już z daleka. Baldachy białych kwiatów błyszczą w słońcu i powoli przywołują lato. Rosną wszędzie- w parkach, pod miejskimi blokami, przy drogach, ale też pod lasami i w pobliżu dzikich jezior. Kwiaty czarnego bzu- taki prawdziwy skarb, który rośnie za darmo pod naszym nosem, i który wielu z nas omija codziennie, nie mając pojęcia ile dobrego się w nim kryje.

Bzy to wspomnienie mojego dzieciństwa. Babcia zabierała mnie na spacer pod las i zbierałyśmy pachnące baldachy. Od tamtej pory uwielbiam ten zapach i zawsze kojarzy mi się z naszymi wędrówkami.

Zbiór tych pięknych, wiosennych kwiatów, to co roku punkt obowiązkowy. Lubię parzyć z nich pyszną herbatkę o złotym kolorze, szczególnie w sezonie zimowym, bo ten zapach i smak zawsze przywołuje lato. Herbatka pomaga też, gdy wokół szaleje grypa. Dodatkowo maceruję kwiaty w glicerynie i occie, by potem przygotować fantastyczny tonik do twarzy, który rozjaśnia i wygładza moją cerę, wzmacnia naczynka, dzięki czemu nie pojawiają się nowe, oraz likwiduje zaskórniki i zwęża pory. Nawet nie wyobrażam sobie, że miałabym nie mieć bzu w domu :)

Czarny bez towarzyszy nie tylko nam współcześnie. Towarzyszył człowiekowi od wieków, a pierwsze dowody na jego wykorzystywanie pochodzą z epoki kamiennej. W starożytności używano liście i kwiaty bzu przy ukąszeniach i obrzękach. W Prusach otoczony był dosłownie magicznym kultem. Zabronione było ścinanie go, bowiem wierzono, że to przynosi poważne kłopoty. Unikano również palenia drewnem bzowym w piecu, ponieważ obawiano się, że przyniesie to nieszczęście w postaci choroby w rodzinie. Z chęcią za to go sadzono, ponieważ istniał przesąd o ochronnym i leczniczym działaniu krzewu. A jak z tym bzem jest naprawdę?

Kwiaty zawierają witaminy z grupy B i witaminę C, flawonoidy (rutyna, kwercetyna), antocyjany, garbniki, fitosterole, kwasy fenolowe (kwas kawowy, kwas chlorogenowy), kwasy organiczne (kwas walerianowy, kwas ferulowy) pektyny, śluzy, sole mineralne, olejek eteryczny oraz sambunigrynę.

Działają napotnie i antywirusowo, dlatego warto popijać wodne wyciągi przy przeziębieniu i grypie. Działają wykrztuśnie i pomagają pozbyć się zalegającej wydzieliny, stąd polecane są w nieżytach dróg oddechowych, stanach zapalnych oskrzeli. Wykazują właściwości moczopędne i pomagają usuwać szkodliwe produkty przemiany materii. Znane są z właściwości uszczelniających i wzmacniających naczynia krwionośne, dlatego powinny być w stałym użyciu przez osoby cierpiące na problemy z pajączkami. Poprawiają krążenie krwi, poprzez rozszerzanie naczyń wieńcowych. Naparem z kwiatów warto przemywać cerę mieszaną, tłustą, naczynkową oraz trądzikową- bez normalizuje produkcję sebum, działa przeciwzapalnie i łagodzi podrażnienia. Ma również właściwości rozjaśniające i przeciwobrzękowe, więc warto robić z niego okłady pod oczy, gdy męczą worki i sińce pod oczami.

Jak więc sami widzicie- kwitnący bez to nie tylko ozdobny, wiosenny krzew, ale również źródło prozdrowotnych właściwości i kosmetyk prosto z natury. Nie zwlekajcie ze zbiorami, ponieważ z kwiatów można zrobić wiele pyszności: od naleśników, po lemoniady, syropy, tonik do cery... Pamiętajcie, żeby nazbierać sobie baldachów do ususzenia- będzie jak znalazł na zimę do herbatki, kąpieli czy przemywania skóry. Najlepsze do zbiorów będą świeżo rozkwitnięte kwiaty (nie zbierajcie zbyt dojrzałych i z plamkami) rosnące na terenach dzikich, z dala od dróg, fabryk i domów.

Post ma charakter informacyjny i nie stanowi porady lekarskiej. W razie jakichkolwiek wątpliwości skontaktujcie się z lekarzem, wykwalifikowanym terapeutą, sięgnijcie po podręcznik ziołolecznictwa. Ale od razu mówię- nie ma czego się bać, bez nie gryzie ;)


Bibliografia:

• A. Ożarowski 'Ziołolecznictwo. Poradnik dla lekarzy'
• A. Ożarowski W. Jaroniewski 'Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie'
• A. Dziak B. Kuźnicka 'Zioła lecznicze'
• A. Skarżyński 'Zioła czynią cuda'
• rozanski.li